Zelfliefde is een thema waar ik steeds meer de waarde van in begin te zien. Waar het voor mij overgaat is dat ik no matter what, lief mag zijn voor mezelf.
Toen ik jonger was, was ik vaak lief voor anderen, in de hoop dat ik liefde terug kreeg. In mijn ogen van toen, was dat waar liefde om draaide. Inmiddels ben ik gaan inzien dat zelfliefde gaat over de relatie die ik met mezelf heb. Ik leef mijn leven, en dus heb ik ook verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven en wat hierin voor mij klopt. Voor mij horen hier vragen bij als: Waar word ik blij van? Wat wil ik? Wat is mijn behoefte? En wat klopt voor mij? Wanneer ik mezelf zo’n vraag stel krijg ik hier af en toe antwoord op, en kan ik kijken hoe ik verantwoordelijkheid kan nemen voor mezelf.
Zelfliefde is niet vanzelfsprekend
Echter, vaak genoeg krijg ik nog geen antwoord en weet ik niet precies wat ik wil of voor mij klopt. Zelfliefde is dus niet vanzelfsprekend. Het is iets waar ik bewust voor moet kiezen en kan oefenen.
Ik merk dat ik steeds vaker voor zelfliefde kan kiezen. Wanneer ik dit doe merk ik dat er heel weinig voor nodig is om me gelukkig te voelen. En het leuke eraan is dat het erg besmettelijk kan zijn.